سگ کوهستانی برنیز بزرگ، محکم و دوستانه است. آنها سگ های کاری از زمین های کشاورزی سوئیس هستند و همانطور که انتظار دارید پر انرژی هستند. بنابراین، آیا این بدان معنی است که آنها دونده های سریع هستند؟ متأسفانه، انرژی بالا به معنای سریع نیست، و سگ کوهستانی برن یکی از کندترین نژادها است. حداکثر سرعت آنها فقط حدود 15 مایل در ساعت (مایل در ساعت) است.
در حالی که به دلیل سرعت حرکت این نژاد جذب آن نمی شوید، ویژگی های دیگر آن آن را خاص می کند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد سگ کوهستانی برن به خواندن ادامه دهید. ممکن است به اندازه ما عاشق آنها شوید.
بیشتر درباره سگ کوهستانی برن
سگ کوهستانی برن، که با محبت به عنوان برنر شناخته میشود، در ابتدا با محافظت از خانوادهاش، گلهداری و کشیدن گاریها در مزرعه کمک کرد. آنها یک غول سختکوش و مهربان هستند، اما در اوایل قرن بیستم زمانی که کشاورزان وسایل حمل و نقل دیگری پیدا کردند، تقریباً منقرض شدند. خوشبختانه، آنها توسط تعداد انگشت شماری از هواداران نجات یافتند.
برنرها به داشتن جذاب، وفادار، محبت آمیز و مشتاق جلب رضایت شهرت دارند. به لطف هوشی که دارند، تربیت آنها نیز آسان است و به طور کلی، نگرش خوش شانسی به زندگی دارند. آنها به عنوان کمی احمق توصیف شده اند، به خصوص زمانی که با خانواده خود بازی می کنند.
آنها نژاد بزرگی هستند و با وجود اینکه انتخابی عالی برای خانوادههای دارای فرزند هستند، برای بازی به یک حیاط بزرگ و حصارکشی شده نیاز دارند، بنابراین خانوادههایی که در آپارتمانها زندگی میکنند احتمالاً چنین نیستند. مناسب برای این نژاد.
برنرها دیر بالغ می شوند و اجتماعی شدن برای این سگ ها بسیار مهم است. در حالی که آموزش آنها آسان است، اما به عنوان شخصیتی "نرم" توصیف شده است. احساسات آنها به راحتی جریحه دار می شود و به اصلاحات سخت واکنش نشان نمی دهند.
سگ کوهستان برنز و دویدن
از آنجایی که برنرزها می توانند بسیار بزرگ شوند، قابل درک است که آنها سریعترین دوندگان نیستند. حداکثر سرعت 15 مایل در ساعت آنها در مقایسه با نژادهای دیگر چندان چشمگیر نیست. در مقابل، سگ های تازی سریع ترین سگ های جهان محسوب می شوند و حداکثر سرعت آنها 45 مایل در ساعت است.
برنرها عموماً اسپرت هستند که با توجه به پیشینه سخت کوشی آنها منطقی است. اما با توجه به مشکلاتی که برای مفاصل خود می توانند داشته باشند، تمرینات با ضربه زیاد برای آنها سخت است.
در حالی که میتوانید برنر خود را برای دویدن بیرون ببرید، و میتواند مسافت مناسبی را طی کند، آنها با پیادهروی طولانی و پیادهروی بهتر عمل میکنند. بهتر است از هوای گرم اجتناب کنید و مسیرهای چمنی را به جای آسفالت انتخاب کنید تا تاثیر آن بر مفاصل سگتان به حداقل برسد.
سگ کوهستانی برن به حداقل یک ساعت ورزش در روز نیاز دارد که می توان آن را به دو پیاده روی تقسیم کرد. علاوه بر این، آنها به مدتی بدون بند در یک منطقه امن، زمان بازی در حیاط بزرگ و تمرین نیاز دارند.
خطرات سلامتی مرتبط با سگ های کوهستانی برن
برنرها خطراتی برای سلامتی دارند که نه تنها بر توانایی آنها برای دویدن تأثیر میگذارد، بلکه میتواند به طول عمر کوتاهتر نیز منجر شود. به طور متوسط، این سگ ها تنها 6 تا 8 سال عمر می کنند. به لطف یک استخر ژنی کوچک، آنها مشکلات سلامتی دارند که مربوط به همخونی است.
در اینجا شایع ترین مشکلات سلامتی سگ های کوهستانی برنیز آمده است:
- سرطان های خاص: سارکوم هیستیوسیتیک برنرز را تحت تاثیر قرار می دهد
- بیماری صلیبی: در اینجا رباط صلیبی (که زانو را در کنار هم نگه می دارد) آسیب می بیند. این باعث می شود مفصل دردناک و لرزان شود
- میلوپاتی دژنراتیو (DM): فلج تدریجی انتهای پشتی ناشی از این وضعیت ستون فقرات است
- دیسپلازی آرنج: زمانی که مفصل آرنج به درستی روی هم قرار نمی گیرد. می تواند منجر به آرتروز شود
- دیسپلازی هیپ: مفصل ران به درستی روی هم قرار نمی گیرد و در نهایت منجر به آرتروز می شود
- وولولوس اتساع معده (GDV)/نفخ: معده سگ می تواند نفخ کند و به دور خودش بپیچد
- نقاط داغ: لکه های پوست زخمی و عفونی
- آتروفی پیشرونده شبکیه: از دست دادن بینایی که طی چند ماه/سال بدتر میشود
نظرات پایانی
سگهای کوهستانی برنیز سگهای سریعی نیستند، اما این بدان معنا نیست که نمیتوانید با آنها از فضای باز لذت ببرید. آنها با خوشحالی شما را در یک پیاده روی یا بازی مسخره در باغ با بچه ها در تابستان همراهی می کنند. آنها مهربون هستند و به خانواده اضافه می شوند.
ممکن است به نظر برسد که آنها برای مدت طولانی در زندگی شما نیستند، اما هر لحظه ای که با این غول آرام و آرام سپری می کنید ارزشمند است. به دلیل تمام خطرات آنها برای سلامتی، اگر به فکر تهیه آن هستید، اگر تصمیم به خرید دارید به جای فرزندآوری، مطمئن شوید که یک پرورش دهنده معتبر انتخاب کنید.