قد: | 7 – 12 اینچ |
وزن: | 9 – 20 پوند |
طول عمر: | 12 – 15 سال |
رنگها: | مشکی، خاکستری، قهوه ای، سفید، نقره ای |
مناسب برای: | خانوادههای فعال، کسانی که به دنبال سگ کمریزش هستند |
مزاج: | وفادار، مهربان، محافظ، دور از غریبه ها، باهوش |
صدها نژاد سگ در آنجا وجود دارد که می توانید از بین آنها انتخاب کنید. Scoodle ترکیبی جدیدتر بین تریر اسکاتلندی و پودل است. در حالی که این دو نژاد احتمالاً برای مدتی با هم تلاقی می کنند، پرورش دهندگان اخیراً از روی عمد آنها را با هم تلاقی می کنند تا این سگ های نیش شایان ستایش را ایجاد کنند.
نژادهای مختلط مانند اسکودل به اندازه نژادهای اصیل «سنگ در سنگ» نیستند. وقتی دو نژاد را با هم مخلوط می کنید، هرگز نمی دانید که توله ها چه ویژگی هایی را به ارث خواهند برد. به همین دلیل، Scoodle بسیار متفاوت است.
هنوز، برخی از ویژگی های مشترک هر اسکودل وجود دارد. در این مقاله به این می پردازیم که از این سگ های کوچک چه انتظاراتی دارید و اینکه آیا یکی از آنها با سبک زندگی شما مطابقت دارد یا خیر.
توله سگ های اسکودل
بعضی از اسکودل ها دقیقاً شبیه سگ پودل هستند. بقیه شبیه تریرهای اسکاتلندی هستند. با این حال، بیشتر آنها شبیه چیزی در وسط هستند.
خز آنها ممکن است صاف و ابریشمی یا مجعد و سیمی باشد (یا هر چیزی در این بین). شما واقعا نمی توانید نوع پوشش سگ خاصی را تا زمانی که بزرگ شوند تشخیص دهید. برخی از آنها مقدار زیادی می ریزند، در حالی که برخی دیگر اصلاً نمی ریزند!
این سگ ها اغلب انرژی کمی دارند. پودل ها برای شنای تمام روز ساخته شده اند و بسیار پرانرژی هستند. توله سگ های آنها اغلب همین ویژگی ها را به ارث می برند - حداقل تا حدی.
در حالی که این سگ ها بسیار باهوش هستند، می توانند تا حدودی لجباز نیز باشند. بسیاری از صاحبان آنها را به عنوان بیش از حد باهوش به نفع خود توصیف می کنند. به همین دلیل، آنها به یک رهبر قوی و مهربان نیاز دارند. آنها صرفاً به دلیل سطح هوشی که دارند، گزینه های خوبی برای صاحبان اولین بار نیستند.
از آنجایی که آنها یک نژاد مخلوط هستند، نسبت به همتایان اصیل خود سالم تر هستند. در حالی که آنها مستعد ابتلا به برخی مشکلات سلامتی هستند، معمولاً به اندازه والدین خود مشکلات سلامتی را تجربه نمی کنند.
این سگ ها می توانند کمی محافظ باشند. آنها به مردم خود بسیار علاقه دارند، اما ممکن است از غریبه ها دوری کنند. اجتماعی شدن اولیه لازم است تا اطمینان حاصل شود که غرایز محافظتی آنها بهترین آنها را نمی گیرد.
3 حقایق ناشناخته درباره اسکودل
1. آنها لزوما ضد حساسیت نیستند
از آنجایی که این سگ ها با سگ پودل مخلوط می شوند، بسیاری از مردم تصور می کنند که آنها ضد حساسیت هستند. با این حال، لزوماً اینطور نیست.
اول اینکه هیچ سگ واقعا ضد حساسیتی وجود ندارد. افراد مبتلا به آلرژی سگ به پوست و بزاق سگ حساسیت دارند. در حالی که موهای شل یک سگ به حمل این مواد کمک می کند، هر سگی پوست و بزاق خواهد داشت – هیچ امکانی برای دور زدن آن وجود ندارد. بنابراین، کسی که به سگ آلرژی دارد، به هر سگی حساسیت خواهد داشت، نه فقط به سگ هایی که می ریزند.
ثانیاً، اسکودل ها لزوماً بدون ریزش نیستند. بسیاری از آنها مقدار زیادی ریزش دارند، اگرچه برخی ممکن است بسیار کم ریزش کنند. شما هیچ ایده ای ندارید تا زمانی که بالغ شوند و در واقع شروع به ریزش کنند. اگر به یک سگ بدون ریزش نیاز دارید، احتمالاً یک نژاد مخلوط مانند این برای شما مناسب نیست.
2. آنها همیشه سگ دامان نیستند
به دلیل جثه کوچکتر، بسیاری از مردم تصور می کنند که این سگ ها دوست دارند در آغوش بگیرند. با این حال، لزوماً اینطور نیست. البته در حالی که برخی دوست دارند در آغوش بگیرند، برخی دیگر ترجیح می دهند تنها بمانند.
بسیاری از صاحبان این سگ ها را "باوقار" توصیف می کنند - و آنها کاملاً با این توصیف کننده مطابقت دارند!
3. آنها بسیار باهوش هستند
پودل ها بسیار باهوش هستند، بنابراین این احتمال وجود دارد که فرزندان آنها نبوغ خود را به ارث ببرند.
بسیاری از صاحبان فکر می کنند داشتن یک سگ باهوش عالی خواهد بود. با این حال، آنها اغلب بیشتر از آنچه که صاحبان بالقوه تصور می کنند کار می کنند. این سگ ها به تحریک ذهنی نیاز دارند که به کار بیشتری از طرف شما نیاز دارد. آنها به زمان زیادی نیاز دارند.
خلق و شعور اسکودل ها ?
خلق و خوی یک اسکودل نیز به سختی قابل پیش بینی است. بستگی به این دارد که چه ویژگی هایی از والدین خود به ارث می برند و همچنین به نحوه تربیت آنها بستگی دارد. سگهایی که بهعنوان تولهسگ بهشدت اجتماعی شدهاند، تقریباً همیشه مهربانتر و دوستانهتر از سگهایی هستند که این گونه نبودند.
هنوز، این نژاد احتمالاً دارای برخی از ویژگی های مشترک است.
آنها احتمالاً کاملاً محبت آمیز هستند و با اعضای خانواده خود پیوند نزدیکی خواهند داشت. برخی ممکن است سگ های "یک نفره" باشند، به این معنی که آنها فقط با شخص خود پیوند نزدیک خواهند داشت.
این سگ ها ممکن است از اضطراب جدایی رنج ببرند که می تواند باعث رفتارهای مخرب شود. این چیزی است که شما باید با سگ خود روی آن کار کنید. آموزش می تواند به کاهش علائم اضطراب جدایی کمک کند، اما می تواند کار بسیار زیادی باشد. آموزش اولیه جعبه می تواند برای جلوگیری از ایجاد اضطراب جدایی با افزایش سن سگ مفید باشد.
بسیاری از این سگ ها وفادار هستند و ممکن است کمی محافظ باشند. اجتماعی شدن برای جلوگیری از پرخاشگری ضروری است.
خوشبختانه این سگ ها هم کاملا باهوش هستند. آنها به سرعت به تمرین می پردازند، اگرچه ممکن است کمی سرسخت باشند. داشتن یک رابطه سالم بهترین گزینه برای تضمین این است که یک اسکودل به دستورات شما گوش می دهد.
بیشتر اوقات، اسکودل دوستداشتنیترین سگ دنیا نیست. آنها تمایل دارند کمی نسبت به غریبه ها بی اعتماد باشند. این لزوما به این معنی نیست که آنها تهاجمی هستند، اما ترجیح می دهند فاصله خود را حفظ کنند. با گذشت زمان اما آنها گرم خواهند شد.
آیا این سگها برای خانواده خوب هستند؟
این سگ ها معمولا با بچه ها خوب رفتار می کنند تا زمانی که در اوایل زندگی با آنها آشنا شوند. با این حال، آنها معمولاً کمی "باوقار" هستند و از بازی خشن بیزار هستند. آنها باید همیشه با بچه ها نظارت شوند، به خصوص بچه های کوچکتر که همیشه نمی توان به مهربان بودن آنها اعتماد کرد.
گاهی اوقات، اسکودل ها می توانند سگ های یک نفره باشند. به عبارت ساده، این بدان معنی است که آنها تمایل دارند بسیار قوی با یک نفر پیوند برقرار کنند. در برخی خانواده ها، این می تواند مشکل ساز باشد. با این حال، خانواده های دیگر به این پویایی اهمیت خاصی نمی دهند.
اگر سگی می خواهید که قرار است با فرزندانتان پیوند شدیدی داشته باشد، احتمالاً این سگ مناسب شما نیست.
آیا این نژاد با حیوانات خانگی دیگر همراه است؟ ?
به همین ترتیب، اسکودل همیشه سگ های دیگر را به راحتی نمی پذیرد. آنها کمی طول می کشد تا خود را گرم کنند و تحمل نمی کنند سگ های دیگر وارد صورت خود شوند. ممکن است لازم باشد آنها را برای مدتی از سایر حیوانات خود جدا نگه دارید تا زمانی که خود را تنظیم کنند.
آنها غریزه مخصوص شکار بالایی ندارند، بنابراین معمولاً با گربه ها و حیوانات کوچکتر خوب هستند. البته اجتماعی شدن مهم است. آنها می توانند کمی محافظ باشند و برای گرم کردن با سگ های دیگر کمی زمان می برند.
اما آنها به اندازه برخی سگ های دیگر سرزمینی نیستند. آنها می توانند با سگ های نیش دیگر کنار بیایند، اما ممکن است کمی زمان نیاز داشته باشد.
چیزهایی که هنگام داشتن اسکودل باید بدانید
نیازهای غذایی و رژیمی
این سگ ها فقط سایز متوسط هستند. با این حال، آنها کمی فعال هستند. به همین دلیل، آنها ممکن است به غذای بسیار بیشتری از آنچه تصور می کنید نیاز داشته باشند.البته این نیز ضروری است که آنها تمام مواد مغذی مورد نیاز خود را دریافت کنند. اگرچه آنها نیازهای غذایی خاصی ندارند. آنها تقریباً مانند سایر نژادها به ویتامین ها و مواد معدنی نیاز دارند.
با این وجود، رعایت دستورالعملهای تغذیه در پشت هر غذایی که به آنها میدهید ضروری است. این سگ ها به خصوص مستعد اضافه وزن نیستند. اما این بدان معنا نیست که نمی تواند اتفاق بیفتد. اضافه وزن با پیامدهای زیادی برای سلامتی همراه است، بنابراین مهم است که سینه خود را در وزن مناسب نگه دارید.
آنها تا حدودی مستعد نفخ هستند، بنابراین باید حداقل دو بار در روز به آنها غذا بدهید. در بخش سلامت زیر بیشتر درباره این وضعیت صحبت خواهیم کرد.
محتوای درشت مغذی مناسب غذا ضروری است. مطالعات نشان داده است که سگ ها به رژیم غذایی حاوی تقریباً 30 درصد پروتئین، 63 درصد چربی و 7 درصد کربوهیدرات نیاز دارند. یافتن غذای مناسب با این نسبت غذایی بسیار دشوار است. با این حال، انتخاب غذایی که پروتئین و چربی بالایی دارد و در عین حال کربوهیدرات کمی دارد، باید مناسب باشد.
ورزش
این سگ های جثه متوسط به کمی ورزش نیاز دارند. پودل برای کار در تمام روز در یک محیط شدید پرورش داده شد و این نژاد مخلوط اغلب این را به ارث می برد.
آنها اغلب فعال و کاملا پرانرژی هستند. ورزش روزانه برای حفظ سلامت و رفتار این سگ ها ضروری است. یک پیاده روی روزانه طولانی بهترین گزینه برای شماست، اگرچه سگ شما ممکن است به زمان بازی اضافی در حیاط خلوت نیز نیاز داشته باشد. برنامه ریزی کنید که هفته ای ده مایل پیاده روی کنید و هر روز حدود یک ساعت سگ خود را ورزش دهید.
از آنجایی که این سگ ها باهوش هستند، هر روز به درجاتی از تحریک ذهنی نیز نیاز دارند. این تحریک را می توان از طریق آموزش، اسباب بازی های پازل یا بازی هایی مانند مخفی کاری به دست آورد.
این سگ ها در خانواده های فعال بهترین عملکرد را دارند. اگر آنها را به اندازه کافی بیرون بیاورید، در یک آپارتمان خوب عمل می کنند.
آموزش
این سگ ها بسیار باهوش هستند. به همین دلیل، آنها می توانند اساساً هر دستوری را که فکرش را بکنید یاد بگیرند.
اما هوش آنها به این معناست که می توانند به شدت سرسخت هم باشند. آنها آنقدر باهوش هستند که از تنبیهها خارج شوند و بفهمند که چگونه به آنچه میخواهند برسند (بدون اینکه لزوماً به شما گوش کنند).
آنها همچنین به مقدار زیادی تحریک ذهنی نیاز دارند. آموزش می تواند این جایگاه را برآورده کند. با این حال، می توانید از اسباب بازی های پازل و بازی هایی مانند مخفی کاری نیز استفاده کنید.
آرایش
این سگ ها ممکن است زیاد ریزش نکنند یا زیاد. بستگی به این دارد که کت خود را از کدام پدر و مادر به ارث می برند. پودل ها اصلا زیاد نمی ریزند، پس این احتمال وجود دارد که اسکودل ها هم نریزند.
روتین آرایشی که اسکودل نیاز دارد به نوع کت آنها بستگی دارد. تقریباً در هر مورد، حداقل به مسواک زدن هفتگی نیاز است. برای جلوگیری از گره خوردن، سگهایی که کتهای بلندی دارند، ممکن است نیاز به مسواک زدن بیشتری داشته باشند.
همچنین ممکن است مانند والد پودل خود نیاز به پیرایش منظم داشته باشند.
مثل همه سگ ها، شما هم باید از ناخن ها و دندان هایشان به درستی مراقبت کنید. آرایشگر شما می تواند ناخن هایش را برای شما کوتاه کند یا خودتان می توانید این کار را انجام دهید. شما باید دندان های آنها را روزانه مسواک بزنید.
حمام ضروری نیست مگر اینکه کیسه شما کثیف شود. اگر مرتباً به نظافتکنندگان سر بزنید، سگ شما در آنجا حمام زیادی میکند.
سلامت و شرایط
مثل همه نژادها، اسکودل ممکن است مستعد ابتلا به چند مشکل سلامتی باشد.
به طور کلی، نژادهای مخلوط بسیار سالمتر از همتایان اصیل خود هستند. این صرفاً به این دلیل است که آنها ژنهای متنوعتری را به ارث میبرند، که مانع از به اشتراک گذاشتن بسیاری از اختلالات ژنتیکی رایج والدینشان میشود.
به عبارت دیگر، نژادهای مخلوط از یک استخر ژنی بزرگتر می آیند و آنها را سالم تر می کند.
با این حال، این بدان معنا نیست که نژادهای مخلوط کاملاً عاری از مشکلات سلامتی هستند. آنها می توانند مشکلات سلامتی را از هر یک از والدین خود به ارث ببرند. آگاهی از این مشکلات ضروری است زیرا تشخیص زودهنگام اغلب کلید درمان است.
شرایط جزئی
- آلرژی های پوستی
- لوکساسیون کشکک
- دیسپلازی هیپ
- مشکلات چشم
شرایط وخیم
- آدنیت سابوس
- صرع
- نفخ
- بیماری آدیسون
- بیماری کوشینگ
آدنیت سباسه
آدنیت سباسه در پودل ها تا حدودی آشناست و اسکودل را نیز مستعد ابتلا به آن می کند. این اختلال کاملاً ژنتیکی است و طبق آخرین تحقیقات یک ژن مغلوب است. با این حال، همه سگ هایی که ژن بیان کننده این بیماری را دارند در طول زندگی خود به آن مبتلا نمی شوند. به نظر می رسد محیط نیز نقش دارد.
به بیان ساده، این بیماری با التهاب غدد سباسه مشخص می شود. این غدد روغن هایی تولید می کنند که پوست سگ شما را مرطوب و سالم نگه می دارد. آنها در هر فولیکول مو قرار دارند. روغن تولید می شود و سپس از طریق فولیکول روی پوست حیوان خانگی شما فشار می آورد.
وقتی این غدد ملتهب می شوند آنها را از بین می برد. بدون غدد، پوست حیوان خانگی شما دیگر چربی تولید نمی کند. این یک مشکل است.
درمان شامل درمان التهاب و جایگزینی روغنی است که سگ شما دیگر قادر به تولید آن نیست.
صرع
این یک بیماری عصبی شایع در سگ ها است. حدود 0.75٪ از تمام سگ ها را مبتلا می کند. این اختلال با تشنج های برگشتی و غیرقابل تحریک مشخص می شود. می تواند ارثی باشد و ژنتیکی است، البته برخی موارد به دلیل ناهنجاری های غیر ژنتیکی است.
درمان تقریبا همیشه شامل نوعی دارو است.
نفخ
نفخ در جامعه پزشکی کمی معما است. از نظر فنی دو شرط متفاوت است، اما هر دو بسیار شبیه به هم هستند.
در این حالت معده سگ پر از گاز می شود. در برخی موارد نیز پیچ می خورد. در هر صورت، گاز به هر دلیلی نمی تواند از معده سگ خارج شود. در نهایت، این می تواند مشکلات جدی ایجاد کند (مثل انفجار معده).
پودل مستعد این اختلال است که می تواند اسکودل را نیز مستعد این اختلال کند.
دامپزشکان نمی دانند چه چیزی باعث این اختلال می شود. غذا، آب یخ، غذای بیش از حد، ورزش بیش از حد، کربوهیدرات های زیاد، و بسیاری از علل دیگر ترویج شده است، اما هیچ یک از آنها ثابت نشده است.
بلعیدن غذا و فقط یک بار غذا دادن به سگ در طول روز هر دو با نفخ همراه است. دادن غذای پازل برای کاهش سرعت سگ و تقسیم وعده غذایی او هر دو راه های مناسبی برای جلوگیری از نفخ هستند.
بیماری آدیسون
این بیماری غدد فوق کلیوی را درگیر می کند که در بالای کلیه ها قرار دارند. این غدد به هر دلیلی تولید کورتیزول و آلدوسترون کافی را متوقف می کنند.
سگ شما برای عملکرد صحیح به هر دوی این هورمون ها نیاز دارد.
علائم بیماری آدیسون مبهم و اغلب به ظاهر تصادفی هستند. سگ شما ممکن است علائمی مانند بی حالی، افزایش تشنگی، افزایش ادرار و اسهال را نشان دهد. علائم ممکن است بیایند و بروند.
بیماری کوشینگ
بیماری کوشینگ زمانی رخ می دهد که سگ شما بیش از حد کورتیزول تولید کند. حدود 80 درصد از همه موارد توسط تومور در غده هیپوفیز که در پایه مغز قرار دارد ایجاد می شود. در 20 درصد دیگر موارد، تومور روی غده فوق کلیوی باعث تولید بیش از حد می شود.
علائم شامل افزایش تشنگی، افزایش ادرار، افزایش اشتها، کاهش فعالیت، نفس نفس زدن، پوست نازک، ریزش مو و عفونت های مکرر پوست است.
در بسیاری از موارد سگ مبتلا با دارو درمان می شود. برای درمان این اختلال، تومور باید برداشته شود. با این حال، این اغلب خطرناک تر از تجویز دارو برای مقابله با مشکل است.
درمان اغلب یک عمل متعادل کننده است که نیاز به نظارت و آزمایش خون مکرر دارد. دوز دارو باید مرتباً تنظیم شود. با این حال، بیشتر سگ ها زندگی کامل و شادی دارند.
مردان در مقابل زنان
در این نژاد تفاوت معنی داری بین نر و ماده وجود ندارد. آنها بدون توجه به جنسیتشان تقریباً وزن و قد یکسانی دارند.
شخصیتشون هم خیلی شبیهه.
نظرات پایانی
اسکودل ها می توانند سگ های با جثه متوسط عالی برای افراد فعال بسازند. آنها می توانند در خانواده به خوبی کنار بیایند به شرطی که زودتر اجتماعی شوند. با این حال، آنها به ویژه به کودکان خردسال علاقه ندارند، بنابراین فقط خانواده هایی با افراد مسن تر بهترین هستند.
آنها بسیار باهوش و فعال هستند و به زمان و نگهداری کمی نیاز دارند. با این حال، برای کسانی که می توانند وقت بگذارند، می توانند بسیار مهربان و وفادار باشند.