کورگیها پاهای کوچک کوتاهی دارند، بنابراین معمولاً تصور میشود که نمیتوانند پیادهروی طولانی را تحمل کنند یا زیاد پیادهروی کنند. به هر حال، بچه ها به سختی می توانند چنین چیزهایی را اداره کنند. با این حال، حقیقت این است که هر دو نوع کورگی -کاردیگان ولزی و پمبروک - همراهان شگفتانگیزی برای پیادهگردی میسازنداینها سگهایهستند که به معنای واقعی کلمه برای کار در گلهداری به دنیا آمدهاند. زمین کوهستانی، بنابراین جای تعجب نیست که آنها بتوانند در مسیر پیادهروی معمولی حرکت کنند. این چیزی است که باید در مورد پیاده روی با Corgis بدانید.
چرا کورگی ها سگ های خوب کوهنوردی در نظر گرفته می شوند؟
کورگی ها برای ورزشکاری پرورش یافته اند و بدن آنها برای عبور از مسیرها، رشته کوه ها و مسیرهای ناهموار طراحی شده است. آنها پاهای کوچکی دارند که می توانند فریب دهند زیرا آن پاها قوی و چابک هستند. بدن دراز آنها باعث می شود که در زمانی که زمین هموار نیست به راحتی سفر کنند. این سگها بسیار فعال هستند، بنابراین برای شاد و سالم ماندن در طول زندگی خود به ورزش زیادی نیاز دارند و پیادهروی راهی عالی برای انجام این ورزش برای آنهاست.
آیا کورگیس می تواند در زمین های سخت پیاده روی کند؟
Corgis می تواند در مسیرهایی پیاده روی کند که کاملاً صاف نیستند، زیرا بدن آنها در عبور از زمین های شیب دار طبیعی و سطوح ناهموار عالی است. آنها همچنین می توانند از کوه هایی با شیب های طبیعی کوچک عبور کنند. با این حال، پاهای کوچک آنها عبور از مناطق صخرهای را که باید مستقیماً بالا بروند یا برای رسیدن به سطوح جدید بالا بپرند، دشوار میکند.
کورگیس تا کجا می تواند پیاده روی کند؟
کورگی مقدار زیادی انرژی دارد و باید حداقل ۱ ساعت در روز ورزش کند، اما معمولاً در صورت مجاز میتواند بیشتر طول بکشد. بنابراین، میتوانید انتظار داشته باشید که یک کورگی بالغ که در سلامت کامل است، به پیادهروی 3 مایلی خوب ادامه دهد، اگر نه دورتر. برخی از کورگی های ورزشی که در فرم خوبی هستند می توانند تا 8 مایل را در یک زمان پیاده روی کنند! مسافتی که این نژاد می تواند طی کند به زمین، دمای بیرون و سن و سلامت سگ خاص بستگی دارد.
نکاتی برای اطمینان از پیاده روی موفق با کورگی
کورگی ها کوهنوردان خوبی هستند، اما این بدان معنا نیست که آنها همیشه در مسیر پیاده روی ایمن هستند. مارها و تاقچه های خطرناکی که می توانند از آنجا بیفتند تنها دو نمونه از خطراتی هستند که ممکن است هنگام پیاده روی با سگ خود با آنها روبرو شوید. در اینجا چند نکته وجود دارد که به شما کمک می کند از این خطرات اجتناب کنید و هر بار که با Corgi خود به بیرون می روید، یک تجربه پیاده روی موفق را تضمین کنید:
- همیشه سگ خود را افسار نگه دارید- کورگی ها به طور طبیعی سگ های کنجکاوی هستند و به راحتی می توانند در طول پیاده روی به دلیل حواس پرتی از مسیر خارج شوند. شما هرگز نمیدانید که چه چیزی خارج از مسیر است، و نمیتوانید وقتی از سگ خود به مکانهایی که شما نیستید محافظت کنید. بنابراین، مهم است که سگ خود را در حین کوهپیمایی بند نگه دارید. سگ بنددار کمتر با مار مبارزه می کند یا از طاقچه هم می افتد.
- مسیرهایی با زمینهای مسطح فراوان انتخاب کنید - اگرچه کورگیها ورزشکار هستند، پیادهروی (به ویژه در زمینهای ناهموار) برای مفاصل سخت است. پیاده روی منظم در زمین های ناسازگار می تواند در دراز مدت به ایجاد مشکلات سلامتی مانند آرتروز و دیسپلازی مفصل ران کمک کند. بنابراین، ایده خوبی است که مسیرهای پیادهروی را انتخاب کنید که زمینهای مسطح زیادی را بین زمینهای ناسازگار ارائه میدهند تا مفاصل سگ شما فرصت استراحت داشته باشند و بیش از حد سنگین نشوند.
- در صورت لزوم آب و سایه بیاورید - کورگی ها در صورت کم آبی یا خیلی گرم می توانند در مسیر پیاده روی بیش از حد گرم شوند.بنابراین، مهم است که حداقل نیمی از آب را برای کورگی خود به همراه داشته باشید. اگر درختان یا سایر منابع سایه در مسیر پیاده روی وجود ندارد، در صورت لزوم یک چتر کوچک برای تسکین به همراه داشته باشید.
در نتیجه
کورگی ها کوهنوردان فوق العاده ای هستند و همراهان ماجراجویی در مسیر پیاده روی هستند. توله سگها و سگهای مسنتر نمیتوانند به اندازه بزرگسالان جوان و میانسال سالم پیش بروند، اما همه کورگیها میتوانند به نوعی پیادهگردی انجام دهند، اگر بتوانند به تنهایی در اطراف حرکت کنند. پیاده روی با Corgi خود یک راه عالی برای پیوند با یکدیگر و ایجاد یک رابطه مادام العمر مثبت و سالم است.