سگ ها حیواناتی نسبتاً سازگار هستند. تشخیص نابینایی آنها بسیار دشوار است، به طور قابل توجهی اگر آنها در بیشتر عمر خود دچار اختلال بینایی بوده اند. اگر سگی به آرامی بینایی خود را از دست می دهد، ممکن است متوجه تغییر ناگهانی در توانایی او برای دور زدن نشوید.
اگرچه ممکن است فوراً از مبارزات آنها چشم پوشی کنیم، سگ سگ شما می تواند مانند افراد دیگر با اختلال بینایی دست و پنجه نرم کند. برخی از علل از دست دادن بینایی کاملا قابل درمان هستند، در حالی که برخی دیگر قابل درمان نیستند. در هر صورت، زندگی سگ شما می تواند با برخی تغییرات برای کمک به آسیب جدید آن ها کمی آسان تر شود. با این حال، ابتدا باید متوجه شوید که آنها برای شروع کور هستند!
در این مقاله به شما نکاتی در مورد تعیین توانایی های بینایی سگتان می دهیم. اگر در حال خواندن این مقاله هستید، احتمالاً از قبل انتظار دارید که سگ شما کور باشد.
سه راه که می توانید تشخیص دهید سگ کور است
1. ظاهر بصری چشم
گاهی اوقات، فقط نگاهی گذرا به چشمان سگ تان می اندازد تا متوجه شوید که آنها نابینا هستند. بسیاری از بیماری هایی که باعث نابینایی می شوند، علائم بصری مانند آب مروارید روی چشم ها باقی می ماند. در یک اتاق با نور خوب، ممکن است بتوانید این مسائل را متوجه شوید.
معمولاً این مشکلات شبیه کدر شدن یا لکههای مبهم در چشم هستند. اینها می توانند نشانه ای از گلوکوم باشند که در سگ های مسن تر شایع است. برخی از مشکلات رشدی نیز با نگاه کردن به چشمان سگ تان کاملاً آشکار می شوند. اگر هر گونه آسیب فیزیکی باعث کوری شده است، ممکن است بتوانید آن را نیز متوجه شوید.
ترشحات و تشکیل پوسته می تواند نشانه عفونت باشد که می تواند بینایی سگ شما را نیز تحت تاثیر قرار دهد.
البته برای تایید باید به دامپزشک مراجعه کنید. شما نباید سعی کنید سگ خود را تنها بر اساس مشاهدات خود تشخیص دهید. با این حال، مشاهده هر یک از این علائم نشانه آشکاری است که باید با دامپزشک خود ملاقاتی داشته باشید.
2. انجام چند تست
هنگام تعیین بینایی فرد، اغلب چند آزمایش انجام می شود. چندین آزمایش مشابه برای سگ ها وجود دارد. اینها ممکن است نشان دهند که دندان نیش شما تا چه حد دچار اختلال بینایی است، اما ممکن است بتوانید تشخیص دهید که آیا دندان نیش شما مشکلاتی در دیدن دارد یا خیر. میزان مشکل باید توسط دامپزشک شما تعیین شود.
متداول ترین تست بصری تابیدن نور ملایم به چشمان حیوان خانگی شماست. آنها باید مانند چشمان انسان گشاد شوند. اگر این کار را نکنند، احتمالاً نشانهای است که چشمها اصلاً نور را تشخیص نمیدهند. این نشانه اختلال شدید بینایی است، زیرا نور معمولاً آخرین چیزی است که باید از بین برود.با این حال، همچنان باید با دامپزشک خود تأیید کنید، که ممکن است علت نابینایی را مشخص کند.
آزمون واکنش به تهدید یکی دیگر از تست های استاندارد دیداری است. شما با نگه داشتن دست باز خود حدود یک فوت از صورت سگ خود شروع می کنید. سپس، به سرعت دست خود را به سمت سگ خود حرکت دهید. شما نمی خواهید دندان نیش خود را لمس کنید یا دست خود را آنقدر سریع حرکت دهید که جریان هوا ایجاد کنید. شما می خواهید بصری دستتان تنها نشانه نزدیک شدن به سگ نیش باشد.
اگر سگ شما چشمک می زند یا پلک می زند، آن وقت می تواند دست شما را ببیند. اگر نتوانند، احتمالاً کاملاً بی خبر آنجا خواهند نشست. این آزمایش ممکن است نتواند مشکلات خفیف بینایی را تشخیص دهد. سگ شما ممکن است بتواند شکل کلی دست شما را که به سمت آنها می آید تشخیص دهد، که ممکن است باعث شود پلک بزند یا چشمک بزند، حتی اگر نمی تواند آن را به خوبی ببیند.
آزمایش دیگر شامل انداختن چیزی از بالای سگتان در مقابل صورتش است. این شی می تواند چیزی جزئی باشد، مانند یک توپ پنبه ای یا حتی یک اسباب بازی مورد علاقه.با این حال نباید سر و صدا ایجاد کند. وقتی جسم وارد میدان دید سگ شما می شود، باید با چشمانش آن را دنبال کند. اگر این کار را نمی کنند، ممکن است به این دلیل باشد که نمی توانند آن را ببینند.
معمولاً آزمایشات متعددی برای تعیین اینکه آیا سگ شما نابینا است یا سطحی از اختلال بینایی را تجربه می کند انجام می شود. یک آزمون برای حکمرانی به این صورت یا دیگری کافی نخواهد بود. با این حال، چندین آزمایش ناموفق نشانه قطعی این است که دندان نیش شما کور است.
اگر این آزمایشها را در خانه انجام میدهید و سگتان پاسخ مناسبی نمیدهد، باید با دامپزشک خود صحبت کنید. آنها احتمالاً آزمایشات را نیز انجام خواهند داد.
3. مراقب سگ خود باشید
گاهی ممکن است نیازی به انجام هیچ آزمایشی نباشد. نابینایی سگ شما ممکن است با نحوه حرکت آنها در محیط خود و تعامل با دنیای خود آشکار شود. اگر سگ شما به اشیاء تازه جابجا شده برخورد می کند، ممکن است نشانه آشکاری باشد که سگ شما خوب نمی بیند. اضطراب و تردید در مکان جدید نشانه دیگری است.وقتی سگ شما نمی تواند ببیند، ممکن است وقتی در مکانی است که نمی شناسد ناراحت شود. افزایش پرخاشگری نیز ممکن است رخ دهد. سگهای کور ممکن است همیشه ندانند چیزی چیست، که میتواند باعث پرخاشگری ترس شود.
چیزهای ترسناک و بلند ممکن است برای سگ های کور وحشتناک باشد.
ممکن است سگ شما ناگهان تمایلی به انجام فعالیت های روزمره نداشته باشد، مانند پریدن از روی مبلمان یا بالا و پایین رفتن. آنها ممکن است نتوانند پله ها را ببینند یا در قضاوت در مورد پرش های خود مشکل داشته باشند که باعث می شود به طور کلی از فعالیت ها اجتناب کنند.
ناتوانی آنها در قضاوت در مورد عمق یا فاصله ممکن است اولین نشانه ای باشد که بینایی سگ شما از بین می رود.
8 بهترین محصولات ضروری برای سگهای نابینا
نتیجه گیری: چگونه بفهمیم سگ کور است
اگر فکر می کنید که حیوان خانگی شما ممکن است مشکلات بینایی داشته باشد، باید با دامپزشک خود صحبت کنید - حتی اگر همه آزمایشات را پشت سر بگذارند، ما در مورد آن صحبت کردیم.برخی از مشکلات ممکن است مانند کوری به نظر برسند، اما ناشی از چیز دیگری هستند. به عنوان مثال، عفونت گوش می تواند تعادل سگ شما را از بین ببرد، که ممکن است باعث شود سگ به اشیا برخورد کند یا از مبلمان بیفتد. آنها ممکن است تمام تست های بینایی را با موفقیت پشت سر بگذارند اما هنوز باید به دامپزشک مراجعه کنند.
اگر سگ شما بینایی خود را از دست داده است، همه چیز از بین نمی رود. سگ ها بسیار سازگار هستند و معمولاً متوجه نمی شوند که با سگ های دیگر "متفاوت" هستند. بسیاری از سگهای کور میتوانند مانند گذشته از زندگی لذت ببرند. آنها نابینایی خود را مهم نمی دانند!