3 رنگ سگ باکسر

فهرست مطالب:

3 رنگ سگ باکسر
3 رنگ سگ باکسر
Anonim

دلیل خوبی وجود دارد که چرا بوکسر در لیست محبوب ترین نژادهای American Kennel Club (AKC) در رتبه یازدهم قرار دارد. آنها عاشق شدن را بسیار آسان می کنند! بوکسورها مهربان، کمی احمق و همیشه آماده بازی هستند. برخلاف برخی از سگ‌ها که در رنگ‌های بسیار متنوعی عرضه می‌شوند، این سگ تنها چهار AKC دارد، و United Kennel Club (UKC) رنگ‌های رنگی را پذیرفته است.

شما احتمالاً با رایج ترین آنها، بریندل و فاون، آشنا هستید. همچنین تغییراتی را در این تم ها با سیاه و سفید مشاهده خواهید کرد که عمدتاً به عنوان علامت گذاری روی دو مورد دیگر است. با این حال، رنگ دیگری وجود دارد که کمی بحث برانگیز است که ما نیز آن را بررسی خواهیم کرد. داستان شامل AKC، UKC و برخی ژنتیک است که اشتباه پیش رفت.

رنگهای بوکسور

آموزش اطاعت بوکسورها
آموزش اطاعت بوکسورها

استاندارد طلایی رنگ ها و نشانه های باکسر از AKC و UKC می آید. آنها تقریباً در مورد تمام نکات اصلی اتفاق نظر دارند. به یاد داشته باشید که این سازمان ها نوار رقابت را برای تأیید اصل نژاد تعیین می کنند. هر کدام دارای یک گروه از معیارها هستند که بر اساس آنها مورد قضاوت قرار می گیرند. این شامل مواردی مانند ظاهر کلی، فرم بدن، کت و رنگ است.

خود کت کوتاه است و روی بدن باکسر قرار دارد. آن را به عنوان نوعی وزوز برای سگ ها در نظر بگیرید. این بدان معنا نیست که باکسر نمی ریزد. رفتن منظم روی توله سگ خود با دستکش سگ شکاری یا برس کاری به کنترل او کمک می کند. خز او باید براق و صاف باشد. باکسر در مورد ظاهر خود سختگیر است و خود را تمیز نگه می دارد.

ما در مورد رنگ های معمولی که نژاد را تعریف می کنند صحبت کرده ایم. فقط به این دلیل که باکسرها را در رنگ های مختلف می بینید به این معنی نیست که آنها استانداردهای رسمی برای سگ هستند. اینجاست که باکسر سفید وارد میدان می شود. ما آن را برای آخر ذخیره می کنیم.

3 رنگ باکسر:

باکسرها در سه رنگ هستند، اگرچه می توان آنها را با هم ترکیب کرد و در ترکیبات مختلف با هم ترکیب کرد.

این 3 رنگ عبارتند از:

رنگ های باکسر
رنگ های باکسر

1. بریندل باکسر

سگ باکسر بریندل
سگ باکسر بریندل

تعریف فنی The Brindle یک کت پایه مایل به قهوه ای یا خاکستری با لکه ها یا رگه های تیره تر است که ظاهری خالدار به آن می بخشد. نژادهای دیگری که دارای این الگوی رنگ هستند عبارتند از گریت دین، پیت بول و تازی. چگالی رنگ سیاه می تواند از تقریباً مشهود تا قهوه ای تیره متفاوت باشد. ژنتیک الگوی و ضخامت راه راه را کنترل می کند.

علامت های بوکسور بریندل

زیبایی کت Boxer با کنار هم قرار دادن علامت های سفید آشکار می شود. رنگ‌های تیره‌تر در مقابل نور ظاهر می‌شوند. با این حال، تا آنجا که به استاندارد AKC برای این نژاد مربوط می شود، فقط چیزهای خوبی وجود دارد.تا یک سوم آن حد تعیین می کنند. آنها در پشت یا پهلوها مطلوب نیستند. مقداری سفیدی روی صورت نیز مشکلی ندارد، البته تا زمانی که بیش از حد نباشد. باکسر، به هر حال، مدت زیادی برای نگهداری دارد.

بنابراین، برخی از سگ ها اصلاً هیچ علامت سفیدی ندارند. آنها ممکن است پوزه سیاهی داشته باشند که رنگ آن به سمت چشمانشان کشیده شده است.

2. باکسر حنایی

باکسر حنایی
باکسر حنایی

Fawn رنگ کلاسیک باکسر است. سایه می تواند در هر جایی از قهوه ای گاومیش تا قهوه ای شاه بلوطی متغیر باشد. بقیه استانداردهای رسمی مشابه قسمتی است که باکسرهای بریندل را توصیف می کند. سگی که تماما حنایی باشد در رینگ نمایش قابل قبول است. به احتمال زیاد، این توله سگ را با مقداری سفید و سیاه نیز خواهید دید.

علامت های بوکسور حنایی

به همین ترتیب، همین محدودیت ها در مورد نسبت رنگ سفید در Fawn Boxer وجود دارد. هدف حفظ ظاهر قطعی نژاد است. UKC همچنین تصریح می کند که ضروری است سگ پوزه سیاه داشته باشد. ما باید توافق کنیم. بدون این علامت ها شبیه یک باکسر به نظر نمی رسد.

3. بوکسور سفید

بوکسور سفید روی چمن نشسته است
بوکسور سفید روی چمن نشسته است

کارت عام با رنگ باکسر یک موضوع ژنتیکی است، که سه مورد از آن بیشتر تغییراتی را که در سگ‌ها می‌بینیم، از جمله این یکی، تشکیل می‌دهند. صدها سال است که این رنگ با این نژاد همراه بوده است. مدتی به عنوان بخشی از استاندارد پذیرفته شد. شخصیت توله سگ نیز جزئی از این معیارهاست.

در آلمان، بوکسورها سابقه قبلی خود را به عنوان سگ نگهبان دنبال کردند. در واقع، آنها بخشی از گروه سگ نگهبان از UKC هستند. با این حال، در سال 1925، بخش آلمانی باشگاه باکسر این تنوع رنگ را ممنوع کرد، به این دلیل که با استاندارد و هدف آن مطابقت ندارد. این تصمیم صرفا یک تصمیم آرایشی بود. بعداً این بحث در رینگ نمایش و بین پرورش دهندگان داغ شد.

علامت های بوکسور سفید

بیایید با تعریف منظورمان از سفید شروع کنیم. برخی افراد آن را با آلبینو یکی می دانند که از نظر فنی معتبر نیست. یک باکسر سفید معمولاً چشمان قهوه ای و بینی مشکی دارد. اگر آلبینو بود، فاقد رنگدانه برای آن رنگ ها بود. درعوض، بینی و بالشتک هایش صورتی می شود. علاوه بر این، آلبینویسم یک رد صلاحیت در رینگ نمایش است.

باکسورهای سفید اغلب علائم سیاه دیگری روی خود دارند. از آنجایی که استاندارد رسمی وجود ندارد، می توانید آنها را در هر جایی از بدن سگ پیدا کنید. با این حال آیا رنگ سفید مشکل دارد؟

مشکلات بهداشتی با رنگ سگ باکسر

سلامت بوکسور
سلامت بوکسور

ابتدا، بیایید کمی پیشینه را بررسی کنیم. بسیاری از نژادها مستعد ابتلا به یک یا چند مشکل بهداشتی مادرزادی هستند. پرورش دهندگان معتبر سگ های والد و بستر آنها را برای رایج ترین سگ ها در این خط از قبل غربالگری می کنند.مرکز اطلاعات سلامت سگ ها (CHIC) با کلوپ های نژادهای مختلف برای نگهداری پایگاه های داده در مورد حیوانات آزمایش شده همکاری می کند. آنها همچنین توصیه هایی برای آزمایش ارائه می دهند.

سگهایی که آزمایش آنها برای شرایط خاص مثبت است، برای کاهش بروز در جمعیت پرورش داده نمی شوند. با توجه به اینکه برخی اختلالات چقدر ویرانگر هستند، این کار عاقلانه و انسانی است. متاسفانه رنگ سفید باکسر برخی از این مشکلات را به همراه دارد. برای روشن شدن، برخی از آنها منحصر به این نژاد نیستند. این بخشی از ژنتیک است که مقصر واقعی است.

مشکلات وایت باکسر و سایر این امثال ناشی از کمبود رنگدانه است. این می تواند بر گوشه یا گوشه داخلی چشم توله تاثیر بگذارد. علاوه بر اینکه ظاهر او را مخدوش می کند، می تواند سگ را بیشتر در معرض نابینایی قرار دهد. همچنین می تواند باعث ناشنوایی شود. همچنین ممکن است مدفوع سریعتر آفتاب سوخته شود که می تواند خطر ابتلا به سرطان را افزایش دهد.

همه اینها دلایل قانع کننده ای به نظر می رسندنهبرای پرورش وایت باکسرها.داستان پایان خوشی دارد. باشگاه بوکسور آمریکا در مورد لکه دار شدن شهرت توله سگ بیگناه متفاوت فکر می کرد. در سال 2016، آنها AKC را متقاعد کردند که ثبت نام محدود American Kennel Club را برای توله‌های سفید فقط برای رویدادهای نمایشی ایجاد کند. با این حال، آنها همچنان از پرورش آنها منصرف می شوند.

ما با تصمیم باشگاه برای به رسمیت شناختن بوکسور سفید از این طریق موافقیم. در حالی که خطر مشکلات ژنتیکی وجود دارد، هر رنگی از سگ می تواند یک حیوان خانگی لذت بخش باشد. همه چیز در مورد اجتماعی شدن و آموزش صحیح است. داشتن یک باکسر یا هر توله سگی یک مسئولیت جدی است. خلق و خوی دوست داشتنی نژاد این کار را آسان کرده است.

نظرات پایانی

باکسر سگی خوش تیپ است، فرقی نمی کند حنایی، بریندل یا سفیدپوست باشند. آنها سگ های شاد و دوستانه ای هستند که حیوانات خانگی عالی و همراهان وفاداری برای شما و فرزندانتان خواهند بود. آنها همیشه کمی شخصیت هستند، که باعث می شود داشتن یک تجربه سرگرم کننده با ماجراهای جدید هر روز باشد.اگرچه توله سگ امروزی سگ نگهبان گذشته نیست، اما باکسر به همان اندازه وفادار و قابل اعتماد است.

توصیه شده: